Artist statement
Ik schrijf over het algemeen maffe, surrealistische, en humoristische teksten. Ik speel graag met vorm als het even kan, al ware het maar om mijzelf te prikkelen. Als ik vervolgens ook nog iets zinnigs weet te zeggen met mijn werk, dan voel ik me al helemaal geslaagd.
Ambities
Mijn meer bescheiden ambitie is ooit een zelfgeschreven toneelstuk opvoeren, ergens. Ook zou ik graag een boek publiceren; dat lijkt me wel kicken. Mijn iets grotere ambitie is ooit voor een video game schrijven met een branching narrative: een game waarbij de keuzes van de speler invloed hebben op het verhaal. Iets in de trant van ´Baldur´s Gate´ of ´Disco Elysium.´ Zoiets lijkt me heel erg gaaf. Maar zeker niet iets wat ik mijzelf over 5 jaar al zie doen!
Geleerd tijdens de studie
Tijdens een samenwerkingsproject in jaar 3 vertelde een coach mij dat het oké is om te leunen op andermans krachten, en dat ik niet iedere soort rol hoef te kunnen vervullen in een groep. Ik heb me tijdens de opleiding vaak inadequaat gevoeld, omdat ik niet een ´jack-of-all-trades´ ben. Ook moet ik vaak wat langer nadenken over wat ik precies vind, en treed ik niet snel op de voorgrond. Gedurende de opleiding ben ik gaan inzien dat deze eigenschappen van mij ook krachten zijn. Krachten om in te zetten, juist binnen de vele samenwerkingen die ik vast nog zal aangaan. Naast alle technische skills en prettige schrijftheorie, is dit inzicht denk ik het belangrijkste wat ik meeneem.
Overzicht van publicaties / exposities / prijzen / concerten / voorstellingen etc.
Dit voorjaar heb ik ´Gebakken Lever´ geschreven, een futuristische Hamlet-bewerking vol tijdreizen en lightsabers. Ik schreef dit toneelstuk voor de eindregie van Beaudé Hendriks, van de opleiding ´Theatre and Education.´
Verder heb ik vorige zomer mijn bachelor Filosofie gehaald, met als afstudeerrichting Ethiek & Politieke Filosofie. Ik heb hierbij een prijs ontvangen voor de hoogst beoordeelde scriptie van mijn jaar. Het was een verkenning van moedwillige onwetendheid in relatie tot transfobie, geïnspireerd door Gloria Wekkers idee van ´witte onschuld.´