Dit project richt zich op de problemen van arbeidsuitbuiting en digitale ongeletterdheid, met als doel kwetsbare groepen weerbaarder te maken door middel van digitale technologie. Het idee ontstond op Schiphol, waar bagagemedewerkers zwaar onderbemand waren en hun werk onzichtbaar bleef voor de meeste reizigers. Dit leidde tot het inzicht dat onzichtbare arbeid vaak ondergewaardeerd wordt, wat resulteert in slechte arbeidsomstandigheden en uitbuiting.
Het onderzoek combineert inzichten uit verschillende disciplines, waaronder ethiek, technologie, educatie, sociale wetenschappen en praktische oefeningen, om een holistische benadering van de problematiek te ontwikkelen. Via participatief actieonderzoek zijn methoden en tools ontworpen en getest, zoals een data-app, om arbeiders in staat te stellen hun werkomstandigheden te documenteren en zichtbaar te maken.
Het onderzoek begon met interviews met experts op het gebied van ethiek en filosofie van technologie, om een diepgaand begrip van de problematiek te krijgen. Deze interviews gaven inzicht in de ethische dimensies. Daarnaast werden interviews afgenomen met werknemers en arbeidsrechtexperts, die de informatie-asymmetrie en dagelijkse uitdagingen van mensen in precaire arbeidssituaties benadrukten.
Na experimenten met enkele speculatieve ontwerpen, zijn bij FairWork vier en bij de FNV twee participatieve workshops georganiseerd. De workshops brachten diverse stakeholders samen, waaronder werknemers, vrijwilligers en advocaten. Dit leidde tot de ontwikkeling van een prototype voor een data-app, ontworpen door een student van de Hogeschool van Amsterdam.
De participatieve benadering en co-creatie sessies waren cruciaal voor het succes van het project. Ze zorgden voor een veilige omgeving waarin deelnemers vrijuit konden spreken en hun inzichten konden delen. De resultaten toonden aan dat digitale tools en data literacy potentieel kunnen bijdragen aan het verbeteren van arbeidsomstandigheden.

Artist statement

Ik ben ontwerper van digitale weerbaarheid. Daarvoor luister ik naar alle betrokkenen. Ik verbind deze mensen met elkaar en ben in staat om ze mee te nemen in het vormgeven en realiseren van een duurzame oplossing. Data wordt gezien als iets technologisch, maar achter veel data zitten mensen met echte levens.

De mensen met wie ik werk kunnen me zien als:
Data Activist, Data Yogi, Data alchemist , Data Knutselaar, Data Voeler, Data Fluisteraar, Data Humanist en Data Feminist.

Ambities

Er bestaat een een groeiende digitale kloof tussen mensen, waar we maar nauwelijks grip op krijgen. Ik hoop mensen die achterblijven een beetje geholpen te hebben om de kloof te overbruggen. Over vijf jaar ben ik 61 jaar oud. Ik hoop dat ik studenten gevonden heb bij de CMD opleiding waar ik lesgeef, die van mij het stokje willen overnemen en met mij willen samenwerken.

Geleerd tijdens de studie

Ik heb vooral geleerd niet als een soort autoriteit te zeggen: 'dit gaan we doen, dat is de oplossing', maar meer — en in de geest van Paolo Freire — samen met de mensen met wie je samenwerkt een stip op de horizon aanwijzen. Dat betekent dat het proces vertraagt, maar vertraging geeft de gelegenheid om een afstandje te nemen van het probleem en ruimte te creëren om te contempleren.

Ik denk dat je, binnen een bepaald systeem levend, niet kunt weten wat je precies wilt veranderen aan dat systeem, tenzij je in staat bent om stil te staan en het systeem te beschouwen. Gemarginaliseerde mensen zijn onmisbaar om het het falen van een systeem te laten zien, aangezien zij zich aan de rand van het systeem bevinden, daar waar het misgaat. Door hen in staat te stellen om de misstanden aan te tonen, kunnen we verandering mogelijk maken.