The presenter has activated the presenter mode. Would you like to follow?
Follow presenter
You are following the presenter.
Stop following presenter
'Alles wat blijft' is een coming-of-age novelle over Alma (24) die terug verhuisd naar haar moeder in haar geboortestad Arnhem. Een oude vriendschap en nieuwe liefde bloeit op, de relatie met moeder komt op scherp te staan. Het is een verhaal over alle plekken die ooit als thuis voelde, opgroeien als meisje, zoeken naar veiligheid, liefde in tijden van doelloosheid en Selena Gomez.

Voor het schrijven van deze novelle deed ik onderzoek naar liefhebben en verlangen. Mijn afstudeeronderzoek 'En ik hou zo van verlangen,' gaat over de zoektocht naar liefde; de zoektocht naar romantische liefde waarmee je als meisje wordt ingepeperd, het vinden en kwijtraken van die romantische liefde en het stuiten op een allesomvattend liefhebben in de vorm van ruimte voor kwetsbaarheid, empathie en verbinding. Dit onderzoek deed ik onder andere aan de hand van het werk van bell hooks (Gloria Jean Watkins), waarin de Amerikaanse schrijfster, feminist en activist pleit voor het gelijkstellen van romantische liefde aan zelfliefde en naastenliefde. Als we de liefde serieus nemen, ontstaat volgens hook een nieuwe politiek vanuit gelijkwaardigheid.
Zie hier de proloog van mijn afstudeerwerk, de novelle Alles wat blijft. Wil je alles lezen? Je mag me mailen: lenaplantinga@outlook.com

Artist statement

Als schrijfsters wil ik ruimte creëren voor kwetsbaarheid, empathie en verbinding. Mijn teksten draaien om draagkracht, in een wereld gebouwd op daadkracht. Ik laat me het meest inspireren door alles wat dichtbij me staat en dat terwijl ik ooit droomde over verhuizen naar een plek waar Floortje Dessing langs wil komen. Mijn schrijverschap is geen kluizenaarsbestaan geworden, eerder een keukentafel vol kletsende vrienden, een stoep met buren die hun verhaal tegen me aan laten leunen en mijn eigen buik. Navelstaren is een vies woord maar ik ben het als mijn rebellie gaan zien. In mij en om mij heen bevinden zich vele meisjes die allen woorden waard zijn.

Ik stel het liefst zoveel mogelijk vragen, wil opkomen voor gekke eendjes, laat Justin Timberlake en Britney langskomen, hand in hand met moeders en (ex-) geliefden. Mijn feminisme kijkt in elke tekst mee, ik probeer altijd te schrijven vanuit gelijkwaardigheid door verschillende waarheden te benaderen.

Ook Racefiets Tim die grenzen overschrijdt op plekjes achter dichte struiken of moeders die schreeuwen met grote handen, probeer ik op een liefhebbende manier te benaderen.

Ambities

Tijdens de opleiding Writing for Performance verschoof ik steeds meer naar Writing for papier en het schrijven van proza en poëzie wil ik na de opleiding verder ontwikkelen.

Over vijf jaar hoop ik op verschillende dichterspodia te staan en gedebuteerd te zijn met knaldebuut waar middelbare scholieren met plezier boekverslagen over schrijven. Een roman die zelfs vrienden die normaliter niet van lezen houden, nog eens oppakken tijdens hun ontbijt. Ik hoop zelf kleren te kunnen maken, een korte film te schrijven met in ieder geval het beeld van een jongen die zieke koeien in een huis verstopt, meer ode's aan Arnhem te schrijven, een beter (Nederlands) woord voor anxiety te bedenken, iets wat pleit voor bang en onzeker zijn en ik hoop een compleet rood servies te verzamelen

Het allerliefst wil ik nog heel lang zoeken naar woorden die onbeschrijfelijke zaken, 'beschrijfelijk' maken.

Geleerd tijdens de studie

Er is een sprookje van een visser die per ongeluk een skelettevrouw opvist met zijn visnet en gillend van haar wegrent naar huis, zonder door te hebben dat zij nog in zijn net achter hem aan hobbelt. In zijn houten hut durft hij haar in het warme licht van zijn olielamp te bekijken en besluit om de skelettevrouw botje voor bot weer in elkaar te zetten. Uit dank scheurt zij de borst van de visser open, pakt zijn hart eruit en trommelt erop om weer vlees aan haar botten te dansen en liefde tot leven te wekken.

Dit leerde ik op de opleiding. Alles waar ik gillend voor wegren, mocht ik hier in een warm licht bekijken. Al het lelijke mocht ik uitpluizen en steeds opnieuw botje voor botje in elkaar zetten. Het leerde me dat alles wat vies, plakkerig en pathetisch is, juist de moeite waard is. Keer op keer mocht ik een borstkas openscheuren en trommelen om tot leven te wekken.

Schrijven is verzamelen, blijven zitten en doorgaan, behalve om af te wassen - want dat is ook schrijven. En Aristoteles was ook maar een knakker maar kennis is nodig om los te kunnen laten.

Overzicht van publicaties / exposities / prijzen / concerten / voorstellingen etc.

In 2020 won ik met het korte verhaal Klein Hemelrijk de eerste prijs van Write Now! Utrecht. Mijn verhalen, poëzie en essays zijn te vinden op Hard//Hoofd, De Optimist, Tijdschrift Ei en in Het Liegend Konijn (22/1). Eerder klom ik op het podium voor de twintigste verjaardag van Het Liegend Konijn in Menen, Amzaf Arnhem, de Nacht van de Literatuur in Amersfoort en aankomende zomer ben ik te spotten bij Dichters in de Prinsentuin. Een overzicht van publicaties en voordrachten is te vinden op mijn website: lenaplantinga.nl