In mijn lesboek "Klerenzooi: Stof om over na te denken," ontworpen voor middelbare scholen, neem ik je mee in de levenscyclus van jouw favoriete kledingstuk. Ik geef inzicht in de hoeveelheid energie die nodig is om ervoor te zorgen dat jouw kledingstuk in de winkel ligt en laat je beseffen welke waarde jij hecht aan textiel.
Tegelijkertijd is daarmee de cirkel nog niet rond. In mijn expositie-installatie, gebaseerd op door jongeren zelf geschreven brieven, word je meegenomen in de persoonlijke verhalen van een levend kledingstuk.
Want alleen samen kunnen we die klerenzooi opruimen!
Artist statement
Ik ben Sjoëlle Hemmer, beeldend verbinder, sociaal - contextueel ontwerper.
Textiel, een materiaal waarmee je elke dag een verhaal vertelt. Een dun laagje stof, dat voelt als een tweede huid. In mijn werk verken ik maatschappelijke thema's die met textiel te maken hebben. Ik put inspiratie uit gedachten en co-creaties met anderen en gebruik deze als brandstof voor mijn creatieve proces.
Mijn kracht ligt in het bedenken en uitvoeren van ideeën die een verhaal vertellen. Ik onderzoek, creëer en voeg elementen toe om stap voor stap tot een eindproduct te komen. Deze elementen zijn als knopen in de stof die samen de rode draad vormen.
Mijn werk omvat zowel digitale als tastbare creaties. Ik vind het belangrijk om, naast de persoonlijke verhalen die ik verwerk, ook tastbare werken aan de bezoeker te tonen. Op deze manier worden zij onderdeel van mijn project.
Ambities
Ik wil mij verder ontwikkelen binnen het vakgebied van grafische vormgeving. Volgend schooljaar begin ik aan de Akademie Vogue met opleidingen in fotografie en mediadesign, om mijn vaardigheden uit te breiden en te integreren in mijn werk. Over vijf jaar ben ik professioneel gegroeid als grafisch vormgever, werk ik bij een bekend fashionbedrijf en vertaal ik creatieve projecten naar contextueel design.
Geleerd tijdens de studie
De opleiding Design for Change and Innovation aan het HKU heeft mij als persoon veranderd. Mijn creativiteit werd steeds meer uitgedaagd door de input en feedback van de stakeholders. Op mijn stakeholders afstappen vond ik spannend en tegelijkertijd leerde ik juist daardoor kritisch te reflecteren op hun informatie en op wat ik zag. Ik ontwikkelde een open houding voor nieuwe perspectieven om mij heen, waardoor ik oplossingen kon creëren. Deze manier van kijken biedt kansen, niet alleen voor verbeelding, maar ook door co-creaties te ontwerpen, te experimenteren en verbindingen te leggen. Ik heb ontdekt dat elke maker op zijn eigen manier iets unieks heeft. De keuzes die je maakt vanuit onderzoek kunnen nooit verkeerd zijn als ze een antwoord geven op de gestelde vraag.
