The act of (dis)appearance

In hoeverre kunnen we grip krijgen op processen die zich buiten ons om afspelen?

In The act of (dis)appearance onderzoek ik natuurlijke ritmes en hun mysteriën. Ik verbleef een maand op een schiereiland boven de poolcirkel om mezelf te omringen met de zee en de duisternis van de poolnacht. Door de lens van een veldcamera observeerde ik het aldoor veranderende landschap waar langzaam de zon terugkeerde. Met mijn verzamelde beelden en data toon ik de verschillende manieren waarop we een landschap registreren. De herhaling en het ritme van de getijden weerspiegelt zich in mijn analoge werkwijze waar ik door verschillende stappen te herhalen tot fragiele eindbeelden kom. Deze blijven veranderlijk onder invloed van licht en vocht en zullen net als onze omgeving langzaam verdwijnen.

Artist statement

Ik ben geïntrigeerd door de manier waarop de Westerse samenleving ernaar streeft de natuur te begrijpen. Door onszelf erbuiten of zelfs boven te plaatsen nemen we een rol aan waarin we de natuur onderzoeken, beschrijven en categoriseren. Hierdoor lijken we de connectie met het onverklaarbare te zijn verloren.
Binnen mijn projecten onderzoek ik deze rol in relatie tot de fotografie; hoe observeren en verzamelen we de wereld om ons heen? Mijn werk resulteert niet in een antwoord op deze vragen, maar toont een visuele verkenningstocht naar deze verbanden. Ik bekijk mijn omgeving net als een wetenschapper met oneindige nieuwsgierigheid en pas de methode van voortdurende twijfel toe. De camera fungeert daarbij als mijn onderzoeksinstrument. Anders dan een wetenschapper probeer ik de controle los te laten door te experimenteren met verschillende fotografische technieken en dragers.