Ik hoop dat het dan weer beeter gaat.

"Ik hoop dat het dan weer beeter gaat.”, gaat over Levend Verlies, een concept geïntroduceerd door de Vlaamse klinisch psycholoog Manu Keirse in 2017. Levend verlies verwijst naar de voortdurende rouw die voortkomt uit het leven met een beperking of chronische ziekte, zoals mijn zusje Juul, die leeft met EDS. Het werk is een persoonlijke vertaling van mijn relatie met levend verlies. Hierbij leg ik de nadruk op aandacht en viering van de kleine dingen in het leven, het alledaagse, familie, herinneringen en de kracht en kwetsbaarheid die daarbij komt kijken.

Artist statement

Het dagelijkse leven is mijn muze en levend verlies is mijn drijfveer. Ik observeer, fotografeer, schrijf en verzamel. Mijn werk gaat over aandacht en stilstaan in een wereld die voortdurend in beweging is. Ik ben geïntrigeerd door de schoonheid van het alledaagse en door de kleine, vergankelijke momenten die vaak onopgemerkt blijven, maar ons dagelijks leven verrijken. Ik word dagelijks geconfronteerd met het feit dat voor sommige zulke momenten alles zijn. Zij die niet van het ene naar het andere grote avontuur kunnen springen, nemen genoegen met de kleine dingen in het leven. Herinneringen en de natuur spelen een grote rol in zowel mijn leven als in mijn werk. Dit zie je terug in foto’s uit mijn familiearchief, fysieke herinneringen uit mijn herinneringsdoos, beelden van de natuur zoals bossen, bergen of de zee, maar ook in het gevoel van blote voeten in het gras en de eerste lentebloesems in de stad.