Er is een groep lezers die fictie leest en beoordeelt in relatie tot de werkelijkheid. Soms voert dit zo ver door dat schrijven over pedofilie als een daad van pedofilie wordt gezien, en de schrijver daarop wordt afgerekend. Dat is bijzonder: de fictieschrijver impliceert niet dat de verhalen die hij schrijft waargebeurd zijn of zouden moeten zijn. Deze schrijver schrijft verhalen vanuit een innerlijke noodzaak, en is creatief vrij wanneer hij deze noodzaak kan volgen. Literaire fictie bevindt zich in het domein van de esthetiek, en dient daarop beoordeeld te worden. Samen met het Literatuurmuseum is er een podcast gemaakt over de grenzen van fictie en of die er überhaupt wel zijn. Het eerste fragment is een bespreking van een archiefwerk met een expert, het tweede een bespreking van een hedendaags boek met de auteur.

De afbeelding komt uit het archief van het Literatuurmuseum, en laat Menno ter Braak en Jan Greshoff zien, ergens in de jaren 30 op het strand. Het ontwerp is van studio Kaftwerk, Janine Hendriks. De podcast is ook online te luisteren: https://on.soundcloud.com/BaB2zw2BDTiRsnLTA

Artist statement

Op mijn diploma zal Theater & Dans staan, maar ik studeer af op een literair thema. Literatuur is geen werkveld binnen Kunst en Economie. Het thema van mijn werk, creatieve vrijheid, is wel zeer overdraagbaar naar andere werkvelden.

Ambities

Ik ben momenteel creatief producent bij Mooie Woorden Utrecht, een functie waarbij ik inhoudelijk mee kan denken en kan knallen op productiedetails. Over vijf jaar hoop ik ook functie bekleden waar ik mijn kennis en creativiteit in kwijt kan en met mensen in een afwisselende sfeer kan werken. De komende twee jaar stort ik mij op een premaster en master Filosofie, om de verdiepende slag in mijn praktisch werk nog meer op te kunnen zoeken. 

Geleerd tijdens de studie

Ik heb een groot netwerk opgebouwd en heel veel werkervaring opgedaan.