Iets wat mij intrigeert is dat veel vrouwen zich onveilig voelen op straat. Ze nemen bewust of onbewust alternatieve routes of vermijden zelfs plekken. Wereldwijd hebben vrouwen te maken met geweld, waarbij straatintimidatie de meest voorkomende vorm is.
 
De veiligheidsbeleving van vrouwen is iets wat mij als ontwerper maar ook als vrouw aangaat. Mijn visie is dat iedereen het recht heeft om veilig, alleen over straat te kunnen. Naast de menselijke factor speelt de omgeving een rol, dat is waar ik als ontwerper iets kan betekenen.
 
Met het project “Vrouwen, Veiligheid & Verlaten Stations” onderzocht ik hoe ruimtelijke factoren invloed kunnen hebben op de veiligheid van een omgeving. Om zo, naast het creëren van bewustwording over deze problematiek, veilige plekken te ontwerpen voor vrouwen. Voor en door de ogen van vrouwen.

Een onderzoek die leidde tot het vaststellen van richtlijnen voor vrouw-veilige omgevingen. Uitgangspunten als “keuzevrijheid in route & ruimte om te passeren” kwamen vanuit vrouwelijke input naar voren.
Het ontwerp spitst zich toe op stationsomgevingen. Een casus waar veel kansen liggen op het gebied van veiligheid.

Artist statement

Wat mij fascineert is het effect wat een omgeving kan hebben op iemands (mentale) welbevinden. Mijn doel is om ruimtelijk een bijdrage te leveren aan het verbeteren van (leef)omgevingen. Ik wil inspelen op de ervaring die een ruimte bij kan dragen. Vanuit menselijk oog, vanuit het perspectief van de gebruiker.

Ambities

Over vijf jaar hoop ik werkzaam te zijn binnen een interdisciplinair team, waar we samen betekenisvol ontwerpen voor prettige (leef)omgevingen.

Geleerd tijdens de studie

Ik leerde om verder te kijken en verdieping te vinden voor het ontwerpen vanuit de gebruiker. Ik leerde over tools en methodes om nieuwe informatie te verschaffen in meer dan alleen woorden.