In mijn onderzoek heb ik mij gericht op anderstalige leerlingen uit een ISK school.
In klassen waar anderstaligen meestal vluchtelingen les krijgen is het aantal aan leerlingen met traumatische ervaringen en traumata hoog.
Het valt mij op dat leerlingen zich vaak niet goed op de schooltaken kunnen concentreren. Traumatische ervaringen hebben naast psychische ook lichamelijke effecten op je lichaam. Het brein staat in de
overlevingsstand, de vlucht- bevriezen of verdoving modus is aangezet. Het is onderzocht, dat in het brein dan daadwerkelijk structuren veranderen. Nieuwe verbindingen, die tijdens het leren aangemaakt worden, kunnen in stresssituaties niet of in mindere mate ontstaan.
Het gevolg is het ervaren van steeds nieuwe negatieve ervaringen in de klas en thuis. Het leren lukt niet, de docent geeft misschien negatieve feedback, leerling voelt zich tekort schieten en nieuwe stress ontstaat.
Om deze cirkel te doorbreken heb ik het onderzoek “Smeden aan je toekomst” opgezet. Ik vroeg mij af wat ik als ambachtsvrouw en kunstdocent kan bijdragen, om deze leerlingen op een laagdrempelige manier te helpen hun veerkracht te vergroten, weer beter in hun vel te zitten. Door met je handen bezig te zijn, ontspanning, plezier en eigenwaarde te ervaren kan dit in de loop van de tijd ook weer verankeren in het onderbewustzijn.
In vaktherapie beeldend wordt de helende manier van sensomotorisch werken ingezet, om contact te maken met de omgeving, het bewust maken van eigen lichaam en via het “begrijpen” ook vat te krijgen op jezelf en de verhouding van jezelf tot je omgeving. Mijn praktijkgericht ontwerponderzoek baseert zich grotendeels op methodieken uit de vaktherapie beeldend. Een belangrijke focus ligt hierbij op de sensomotorische en haptische ervaring, als middel om in het hier en nu te kunnen aarden. Metaal is een stug materiaal, het vergt veel doorzettingsvermogen, veerkracht en geduld. Al deze elementen hebben invloed op de belevenis van de leerling tijdens de smeedlessen. Het geeft mij meteen inzicht in de frustratietolerantie van de leerling. Bovendien zijn sieraden sinds begin van de mensheid met emotie verbonden. De oudste sieraden, die tot nu toe gevonden zijn, zijn 142000 jaar uit.
Aandacht en geduld bieden de voorwaarde om aan een vertrouwensband tussen docent en leerling te bouwen. Mijn onderzoek richt zich op het verbeteren van welzijn in het hier en nu. Doel is het om te kijken, of en in hoever deze ervaring doorvloeid naar het dagelijkse leven van de leerling. De leerling moet bereid zijn, zich voor een periode van tenminste 10 weken aan het smeedatelier te verbinden, dit om vertrouwen op te bouwen. Vele kleine positieve ervaringen in positieve prikkels veranderen is een langdurig proces.
Mijn beeldende reflectie weekboeken
Artist statement
Sieraad- Smeden aan je toekomst
Ik geloof erin dat ik als kunstdocent het verschil kan maken voor een leerling met traumatische ervaringen. In mijn methodiek staat het welzijn van de leerling aan de eerste plaats. In dit onderzoek heb ik mij in eerste instantie op leerlingen met een vluchtachtergrond gericht. Na een traumatische ervaring staat het brein op overlevingsstand. Het reptielenbrein neemt alle noodzakelijke functies over. Ervaringen van vlucht, het verlaten van de eigen heimat, cultuur en vertrouwde omgeving kan leiden tot het verliezen van veiligheidsgevoel, vertrouwen in jezelf en je omgeving. Voordat deze kinderen en jongeren geen basisveiligheid, veiligheid en vertrouwen kunnen opbouwen, is leren nauwelijks mogelijk. Mijn methodiek : “Smeden aan je toekomst" biedt een laagdrempelige maar effectieve manier, om met deze leerlingen met aandacht, empathie en geduld individueel aan het verbeteren van hun zelfbeeld, veerkracht en welzijn te werken. Door 10 weken lang samen in een edelsmid werkplaats onder concrete aanleiding in het atelier uit eigen handen beeldende “schatten” te laten ontstaan ervaart de leerling eigenwaarde en kan hij tot rust komen. Zo kan de leerling letterlijk met zijn handen zijn eigen pad creëren, positieve ervaringen opbouwen door grip op controle en autonomie te ervaren en op deze manier zelfbeeld en eigenwaarde te vergroten.
Ambities
Een expert zijn op het gebied van het verbeteren van welzijn en zelfbeeld voor getraumatiseerde en of kwetsbare leerlingen. Ik sta bekend om mijn unieke manier van zintuigelijke benadering van het onderwerp trauma.
Je ervaart en begrijpt met hand en hart. Ik geef lezingen en trainingen over de door mij ontwikkelde methode 'Smeden aan je toekomst", die inmiddels door veel scholen toegepast wordt.
Geleerd tijdens de studie
Vertrouw op je gevoel en volg je passie. Ook een klein gebaar kan het verschil voor een ander maken.
Smeden aan je toekomst ( Werken aan de veerkracht, welzijn en een beter zelfbeeld van ISK leerlingen)
In mijn onderzoek heb ik mij gericht op anderstalige leerlingen uit een ISK school. In mijn beschrijving zal ik deze specifieke groep leerlingen noemen.
In klassen waar anderstaligen meestal vluchtelingen les krijgen is het aantal aan leerlingen met traumatische ervaringen en traumata hoog.
Het valt mij op dat leerlingen zich vaak niet goed op de schooltaken kunnen concentreren. Traumatische ervaringen hebben naast psychische ook lichamelijke effecten op je lichaam. Het brein staat in de
overlevingsstand, de vluchtmodus is aangezet. Het is onderzocht, dat in het brein dan daadwerkelijk structuren veranderen. Nieuwe verbindingen, die tijdens het leren aangemaakt worden, kunnen in stresssituaties niet of
in mindere mate ontstaan.
Het gevolg is het ervaren van steeds nieuwe negatieve ervaringen in de klas en thuis. Het leren lukt niet, de docent geeft misschien negatieve feedback, leerling voelt zich tekort schieten en nieuwe stress ontstaat.
Om deze cirkel te doorbreken heb ik het onderzoek “Smeden aan je toekomst” opgezet. Ik vroeg mij af wat ik als ambachtsvrouw en kunstdocent kan bijdragen, om deze leerlingen op een laagdrempelige manier te helpen hun veerkracht te vergroten, weer beter in hun vel te zitten. Door met je handen bezig te zijn, ontspanning,
plezier en eigenwaarde te ervaren kan dit in de loop van de tijd ook weer verankeren in het onderbewustzijn.
In vaktherapie beeldend wordt de helende manier van sensomotorisch werken ingezet, om contact te maken met de omgeving, het bewust maken van eigen lichaam en via het “begrijpen” ook vat te krijgen op jezelf en de verhouding van jezelf tot je omgeving.
Uitgaand van mijn eigen fascinatie en liefde voor het eeuwenoude ambacht edelsmeden kwam ik tot de volgende onderzoeksvraag:
Hoofdvraag:
Hoe draagt de individuele deelname van een leerling aan een wekelijkse les edelsmeden met een duidelijke aandacht voor de leerling, ambachtelijke basisvaardigheden en eigen inbreng bij aan toename van een beter zelfbeeld, welzijn, ontspanning en hogere concentratie?
Mijn praktijkgericht ontwerponderzoek baseert zich grotendeels op methodieken uit de vaktherapie beeldend. Een belangrijke focus ligt hierbij op de sensomotorische en haptische ervaring, als middel om in het hier en nu te kunnen aarden. Metaal is een stug materiaal, het vergt veel doorzettingsvermogen, veerkracht en geduld. Al deze elementen hebben invloed op de belevenis van de leerling tijdens de smeedlessen. Het geeft mij meteen inzicht in de frustratietolerantie van de leerling. Bovendien zijn sieraden sinds begin van de mensheid met emotie verbonden. De oudste sieraden, die tot nu toe gevonden zijn, zijn 142000 jaar uit.
Aandacht en geduld bieden de voorwaarde om aan een vertrouwensband tussen docent en leerling te bouwen. Mijn onderzoek richt zich op het verbeteren van welzijn in het hier en nu. Doel is het om te
kijken, of en in hoever deze ervaring doorvloeid naar het dagelijkse leven van de leerling. De leerling moet bereid zijn, zich voor een periode van tenminste 10 weken aan het smeedatelier te verbinden, dit om
vertrouwen op te bouwen.
