The presenter has activated the presenter mode. Would you like to follow?
Follow presenter
You are following the presenter.
Stop following presenter
Winkelen… we doen het allemaal op onze eigen manier, vaak met gemak en zonder veel nadenken. Je koopt iets omdat je het
denkt nodig te hebben, het afgeprijsd is, je het gewoon wilt hebben, of voor een speciale gelegenheid. Maar wat als kleding nu ontworpen wordt om de consument verder te laten nadenken over hun aankopen?
Sinds mijn jeugd ben ik al gefascineerd door mode, design en styling. Mijn korte studie tot modeontwerper heeft mijn passie voor
mooie stoffen, design en mode alleen maar versterkt en mij er meer van overtuigd dat ik aan de slag wil in dit intrigerende
werkveld. Echter gaat er een heleboel mis binnen de mode-industrie en lijken we de connectie met kleding volledig kwijt te zijn
geraakt.
Voor mijn afstudeerproject heb ik onderzocht hoe we kleding behandelen en de waarde ervan ervaren. Tot mijn grote verbazing
en teleurstelling merk ik dat mensen in mijn eigen directe omgeving kleding kopen en weggooien zonder er lang bij stil te staan.
Op grotere schaal wordt dit fenomeen aangeduid als ‘afvaldenken’ en ‘wegwerpcultuur’ en dient kleding tegenwoordig dan ook
meer als een wegwerpproduct dan als een waardevol bezit dat zorgvuldig wordt gekoesterd en onderhouden.
Een regulier kledingstuk heeft vaak een vast label en een los kaartje met oppervlakkige informatie over het kledingstuk. Heel veel
meer dan de maat, de stof waar het van gemaakt is, waar het kledingstuk ‘vandaan’ komt en de wasinstructies, is er niet te
vinden. Om de consument echt kennis te laten maken met het kledingstuk en het aankoopmoment bewuster te maken, heb ik
deze onderdelen een nieuwe vorm en inhoud gegeven. Ik heb een derde onderdeel toegevoegd: het verhaal achter het
kledingstuk, in beeld gebracht. Onderbouwd met theorieën uit de psychologie en neuromarketing, gebruik ik storytelling om de
consument een band te laten scheppen met het kledingstuk en de waarde ervan anders te bekijken.
Met dit project wil ik bewustzijn creëren over de waarde van kleding en de noodzaak van een duurzamere benadering in onze
omgang ermee. Echter probeer ik wel de kunst achter het vak hierin mee te nemen om de consument kennis te laten maken met
de complexiteit, het moeten bezitten van creatief vermogen, kennis en de liefde voor het ontwerpen en maken van sociaal
verantwoorde en milieuvriendelijke kleding.
‘A Jacket’ is het middel, in plaats van het product. Ik heb het label in een nieuw jasje gestoken met als ultiem doel: gedragsverandering stimuleren.
denkt nodig te hebben, het afgeprijsd is, je het gewoon wilt hebben, of voor een speciale gelegenheid. Maar wat als kleding nu ontworpen wordt om de consument verder te laten nadenken over hun aankopen?
Sinds mijn jeugd ben ik al gefascineerd door mode, design en styling. Mijn korte studie tot modeontwerper heeft mijn passie voor
mooie stoffen, design en mode alleen maar versterkt en mij er meer van overtuigd dat ik aan de slag wil in dit intrigerende
werkveld. Echter gaat er een heleboel mis binnen de mode-industrie en lijken we de connectie met kleding volledig kwijt te zijn
geraakt.
Voor mijn afstudeerproject heb ik onderzocht hoe we kleding behandelen en de waarde ervan ervaren. Tot mijn grote verbazing
en teleurstelling merk ik dat mensen in mijn eigen directe omgeving kleding kopen en weggooien zonder er lang bij stil te staan.
Op grotere schaal wordt dit fenomeen aangeduid als ‘afvaldenken’ en ‘wegwerpcultuur’ en dient kleding tegenwoordig dan ook
meer als een wegwerpproduct dan als een waardevol bezit dat zorgvuldig wordt gekoesterd en onderhouden.
Een regulier kledingstuk heeft vaak een vast label en een los kaartje met oppervlakkige informatie over het kledingstuk. Heel veel
meer dan de maat, de stof waar het van gemaakt is, waar het kledingstuk ‘vandaan’ komt en de wasinstructies, is er niet te
vinden. Om de consument echt kennis te laten maken met het kledingstuk en het aankoopmoment bewuster te maken, heb ik
deze onderdelen een nieuwe vorm en inhoud gegeven. Ik heb een derde onderdeel toegevoegd: het verhaal achter het
kledingstuk, in beeld gebracht. Onderbouwd met theorieën uit de psychologie en neuromarketing, gebruik ik storytelling om de
consument een band te laten scheppen met het kledingstuk en de waarde ervan anders te bekijken.
Met dit project wil ik bewustzijn creëren over de waarde van kleding en de noodzaak van een duurzamere benadering in onze
omgang ermee. Echter probeer ik wel de kunst achter het vak hierin mee te nemen om de consument kennis te laten maken met
de complexiteit, het moeten bezitten van creatief vermogen, kennis en de liefde voor het ontwerpen en maken van sociaal
verantwoorde en milieuvriendelijke kleding.
‘A Jacket’ is het middel, in plaats van het product. Ik heb het label in een nieuw jasje gestoken met als ultiem doel: gedragsverandering stimuleren.
A Jacket - wanneer een verhaal het merk is.
Artist statement
Wat maakt mijn werk uniek... ik vind het nog erg lastig dit uit te moeten leggen. Ik voel vrijwel altijd een diepe connectie met het werk wat ik maak en probeer dan ook altijd trouw te blijven aan datgene waar ik enthousiast van word. Dit heeft dan vaak te maken met mode, design en styling.
Ambities
Ik zou wel graag verder willen als ontwerpster. Creative director werk vind ik ook erg leuk. In ieder geval... wil ik graag werken waar ik enige creatieve vrijheid heb en mijn creatieve krachten kan bundelen met soortgelijke collega's.
Geleerd tijdens de studie
Ik heb mezelf leren kennen tijdens deze studie.
