Zorg en welzijn

Een andere dementie

The presenter has activated the presenter mode. Would you like to follow?
Follow presenter
You are following the presenter.
Stop following presenter
Dementie een van mijn fascinaties en de meest voorkomende hersenziektes in Nederland. Het is hartverscheurend om te zien hoe de persoonlijkheid, de herinneringen en de identiteit van de bewoners van een Psychogeriatrische inrichting langzaam verdwijnen. De bewoners gaan weer terug naar de eerste fase van hun leven. Met de audiovisuele fotoreportage “Een andere dementie” wil ik de kijker meenemen achter de gesloten deuren en laten zien hoe deze bijzondere wereld eruit ziet.

Artist statement

Guusje Gieling student in fine art & design education (1995,te Amsterdam) maakt samen met haar zusje Tinka Gieling student digitale media (1999,Loosdrecht) audiovisuele fotoreportage over dementerende ouderen in een verzorgingstehuis te Laren ‘ De Stichtse Hof’.
Dementie is een grote fascinatie van de zusjes en een van de meest voorkomende hersenziekten in Nederland. Een ziekte die de zusjes nauw aan het hart ligt. Naast hun studie werken Guusje & Tinka beiden in het restaurant van ‘De Stichtse Hof’ en komen ze beiden wekelijks met de bewoners in contact.

Voor hen is het soms hartverscheurend om te zien hoe de persoonlijkheid, de herinneringen en de identiteit van de bewoners langzaam verdwijnen. De bewoners gaan weer terug naar de eerste fase van hun leven.

Ook maken ze samen mooie momenten mee. Er wordt gelachen, geknuffeld en gehuild. Dit levert bijzondere momenten op die ze voor altijd bij zullen blijven.

Met deze audiovisuele fotoreportage willen zij de mensen buiten de Stichtse hof’ een kijkje achter de gesloten deuren geven en laten zien hoe deze bijzondere wereld eruit ziet.

Ambitions

Ambities, dat is niet iets waar ik het over heb. Ik heb het over geluk. Ik vind het belangrijk dat ik gelukkig ben. In welke vorm dan ook. Wat betreft mijn toekomst, zoals bijvoorbeeld werk, heb ik nog geen duidelijk plan. Mijn ambities waren mijn MBO & HBO opleiding halen en die missie is bijna geslaagd.

Learned during the studies

Dat het niet uitmaakt welke keuzes je maakt, als je er gelukkig van wordt is het goed. Ik heb geleerd dieper te kijken. Visueel, maar ook intern bij mijzelf. Het kijken met andere ogen naar de wereld. Theoretisch ben ik enorm gegroeid, ik heb geleerd te luisteren, observeren en te onderzoeken. De kunstacademie heeft mij laten ontwikkelen precies in de richting die ik nodig had om te zijn wie ik nu ben.

ADHD & medicatie in het onderwijs

In dit fascinatie onderzoek ga ik onderzoeken in hoeverre docenten in het voortgezet
onderwijs op de hoogte zijn van de bijwerkingen van de medicatie van ADHD.
Mijn naam is Guusje Gieling. Ik ben 27 jaar oud en studeer momenteel ‘Education fine art & design’, aan de Hogeschool voor Kunsten Utrecht. Ik zit in mijn vierde jaar en moet een onderzoeksverslag maken over een fascinatie die persoonlijk mijn aandacht trekt. De vraag die ik graag beantwoord wil hebben komt voort vanuit mijn eigen ervaringen of eigenlijk tekortkomingen. De laatste keer dat ik zelf in het voortgezet onderwijs heb gezeten is 10 jaar geleden. 10 jaar is een lange tijd en ik ben benieuwd of er in de tussentijd iets is veranderd. Vroeger als puber heb ik veel verschillende medicatie moeten slikken om mijn mavodiploma te kunnen halen. Ritalin en Concerta variërend van 18 tot 52 mg. Ik vond dit niet altijd even fijn, en ik heb hier vaak over gediscussieerd met mijn ouders. Uiteindelijk heb ik het altijd doorgeslikt en mijn diploma gelukkig na vijf zware jaren alsnog behaald.

Een droge mond, geen eetlust, versnelde hartslag, extra transpiratie, slapeloosheid, zin om te roken, een onderdrukking van je emoties en een rebound. Een ‘rebound’ is het moment dat de medicatie uitgewerkt is. Ik krijg dan extra last van mijn ADHD symptomen. Ook voel ik me dan ontzettend leeg en extra onrustig. Dit zijn allemaal bijwerkingen die ik elke dag heb ervaren tijdens het gebruik van Concerta en Ritalin.
Dit heeft veel invloed gehad op mij en heeft het ook nog steeds elke keer als ik het slik.
Achteraf had ik er baat bij gehad als docenten meer op de hoogte hiervan waren geweest. Bijvoorbeeld de momenten dat ik in een rebound zat en naar de gang moest omdat ik niet meer mee deed met de les of een storende factor was. Ook waren er momenten dat ik mij niet lekker voelde omdat ik de hele dag niet had gegeten, door ik geen eetlust had en dit vergat. Ik ervaarde de gevolgen van slaaptekort en kon in de ochtend nauwelijks wakker worden tot mijn medicatie zijn werk deed en hier vervolgens weer meer ‘wakker’ van werd. Het had mij geholpen als de docenten hierover beter waren ingelicht. Een extra oog die mee keek en wist wat de gevolgen waren van deze ADHD-medicatie. Leerlingen helpen herinneren te eten, of begrijpen wat er gebeurd als medicatie uitwerkt. Ik heb dit zo ervaren en het is persoonlijk, daarom heb ik deze vraag onderzocht. Ook omdat ik zelf in het onderwijs ga werken ben ik benieuwd wat er allemaal is veranderd. Is dit nog steeds het geval ? Wat is er veranderd in die 10 jaar tijd en heeft elke leerling die deze ADHD medicatie slikt wel dezelfde bijwerkingen zoals ik die ervaar of heb ervaren ?