Daar waar de toeristen poffertjes halen en de Nederlanders Gozleme eten.

Ken je die plek waar de vibrators naast dure, antieke schalen liggen en waar je uren kan graaien door stapels tweedehandskleding? Het is een plein met een rijke geschiedenis, waar elke maandagochtend nieuwe verhalen ontstaan: de Noordermarkt in Amsterdam.

Mijn koptelefoon gaat af, mijn ogen wijd open en ik loop twee rondjes: alles wat mij opvalt schrijf ik op. Zo verzamel ik nieuwe verhalen die ik vervolgens vertaal naar beeld. De ene keer vraag ik mij af waarom Herman, van de antiekkraam, niet op zijn vaste plek staat. Een andere keer is het iets waar ik om moet lachen of heel soms zelfs door wordt geraakt. Iedere week is er een verrassing.

Met dit project wil ik je kennis laten maken met de magie van De Noordermarkt, zonder dat je er naartoe hoeft te gaan.

Artist statement

Er zit zo veel plezier in kleine dingen. Zoals al je lievelingskleuren bij elkaar, of de verhalen die je hoort als je echt goed luistert. Ik werk met dit plezier en wil het aan iedereen laten zien. Aan groot en klein. Dit doe ik door ervaringen te verzamelen en gesprekken aan te gaan. Met pen en papier vertaal ik dit naar beeld of als ik geluk heb zit mijn analoge camera nog in mijn tas. Ik haal inspiratie uit dagelijkse dingen en plekken, die in mijn ogen meer aandacht mogen krijgen. Of misschien wel een nieuw soort aandacht? Mijn liefde voor materiaal laat ik zien in keramiek en ik verras mijzelf - als dyslect - door te spelen met de Nederlandse taal. Ik sta open voor nieuwe materialen en technieken maar val ook graag terug op het bekende. Dit doe ik samen of alleen. Er is niks fijner dan een hele ochtend in mijn notitieboek schrijven en daarna uren lang met mensen om mij heen in de keramiekwerkplaats te staan. Mijn werk is divers, speels en verrassend.

Ambities

Als ik nu aan jou zou vragen om je ambities voor de aankomende jaren op te schrijven, dan weet je toch ook even niet waar je moet beginnen? Ik droom van een keramiekwerkplaats waar ik samenwerk met andere makers die ik tijdens mijn studie heb leren kennen: ik wil onze dagelijkse lunch om 12:30 nog niet kwijt. Maar het lijkt me daarentegen ook heerlijk om voor de klas te gaan staan, alleen zou dat betekenen dat ik de schoolbanken weer in moet gaan. Misschien verhuis is wel naar Kopenhagen of richting het strand om daar als designer aan de slag te gaan. Ik hoop dat ik me laat leiden door alles wat op mijn pad komt. Zolang er maar altijd een goeie balans blijft tussen meerdere projecten tegelijkertijd en ik nieuwe dingen blijf proberen. Ik ben en blijf een maker.

Geleerd tijdens de studie

Ook al heb je er echt geen zin in, is het ook goed om de dingen te doen die je niet ziet zitten. Ik ben een perfectionist en heb tijdens mijn opleiding meerdere keren gehoord dat ik dat los moest laten. “Maak grote, grove en donkere dingen!”. Iets wat echt niet bij mij past. Toch geprobeerd. Eindstand? Ik vond het helemaal niks. Maar het proberen heeft mij juist laten zien dat mijn perfectionisme en het fijne werk past bij wie ik ben als maker. Weten wat je niet leuk vindt, heeft ook veel waarde. En nog een dikke tip: Vergeet je klasgenoten niet. Het is fijn om een groep makers om je heen te hebben. Zij inspireren en motiveren mij dagelijks.

“Wat zal ik voor je draaien?”. Zo begon het gesprek tussen twee verschillende makers. Een gesprek zonder woorden: twee weken lang hebben wij gecommuniceerd met materiaal. We gebruikten elkaars vorm als inspiratie voor de volgende. Om en om. “Jouw beurt!” En zo draaiden we samen door.

Is het een plantenpot? Een mok of een schaal? Wij spelen met vorm, daarna kijken we naar functie. “Als we een tuut toevoegen is het een karaf, maar als we ‘m op z’n kop houden kan het ook een lamp zijn!” Een paar kleine aanpassingen kunnen een groot verschil maken.

Anne & Elise

Een project over een nieuwe manier van kijken naar kunst. In plaats van stil te staan bij de maker of de techniek nodig ik je uit om je fantasie alle kanten op te laten gaan. Ik vraag aan mensen: "Welke dagcrème zou ze gebruiken? Ze ziet er nog zo jong uit." of "Wat zou haar Spotify top vijf zijn geweest afgelopen jaar?". De gesprekken die hieruit voortkomen, gebruik ik als inspiratie voor brieven aan het meisje. Daarnaast laat ik mensen tekenen. Kunstkenners, studenten of collega's. Door het schilderij op een simpele manier te vertalen naar tekst en zo al het visuele weg te laten, geef ik je alle ruimte om naar het schilderij te kijken zoals jij wilt. Alle tekeningen zijn voor mij nieuwe meisjes. Door kunst op deze manier te benaderen hoop ik het toegankelijker en aantrekkelijker te maken, voor jong en oud.