The presenter has activated the presenter mode. Would you like to follow?
Follow presenter
You are following the presenter.
Stop following presenter
ABLE. Een autobiografische solo voorstelling over hoe het is om geboren te worden in een samenleving die niet voor jou is gebouwd. ‘’Moet ik me aanpassen aan de maatschappij of past de maatschappij zich aan mij?’’ Door middel van tekst, beweging en muziek wordt er een nieuw perspectief laten zien door het te hebben over mijn anders zijn, mijn klein zijn, mijn 1,28m. Ik ben ABLE. Ik ben in staat.
ABLE. Ik ben in staat. In staat om mijn verhaal te gaan delen.
"Waarom is zij zo klein?"
"Jij bent zo sterk, hoe hou je dit toch vol?"
"Kijk, kijk, kijk! Een lilliputter."
"Ben je eigenlijk wel 100%?"
De dagelijkse confrontatie van mijn uiterlijk heeft invloed op mijn identiteit. Het blijft mijn kwestie, terwijl het juist de medemens en maatschappij zijn die er een ding van maken. Door muziek, tekst en beeld worden we meegenomen in de zoektocht naar de acceptatie van mijn anders zijn, van mijn 1,28 meter zijn. 23 jaar lang worstel ik met het onbegrip. Blijf ik tegen de golven vechten of ontwijk ik de confrontatie door niet in het diepe te duiken? Omarm ik de weerspiegeling? Ga ik de 'ik ben meer dan klein' Roos kwijt raken in de stroming waarin de samenleving vloeit?
Het is tijd dat we gaan meebewegen met elkaar, zodat we die golven gaan zien en je ze niet alleen opvangt. Ben jij ABLE? Ben jij in staat om je perspectief te willen verbreden en een duik in het diepe te nemen?
ABLE. Ik ben in staat. In staat om mijn verhaal te gaan delen.
"Waarom is zij zo klein?"
"Jij bent zo sterk, hoe hou je dit toch vol?"
"Kijk, kijk, kijk! Een lilliputter."
"Ben je eigenlijk wel 100%?"
De dagelijkse confrontatie van mijn uiterlijk heeft invloed op mijn identiteit. Het blijft mijn kwestie, terwijl het juist de medemens en maatschappij zijn die er een ding van maken. Door muziek, tekst en beeld worden we meegenomen in de zoektocht naar de acceptatie van mijn anders zijn, van mijn 1,28 meter zijn. 23 jaar lang worstel ik met het onbegrip. Blijf ik tegen de golven vechten of ontwijk ik de confrontatie door niet in het diepe te duiken? Omarm ik de weerspiegeling? Ga ik de 'ik ben meer dan klein' Roos kwijt raken in de stroming waarin de samenleving vloeit?
Het is tijd dat we gaan meebewegen met elkaar, zodat we die golven gaan zien en je ze niet alleen opvangt. Ben jij ABLE? Ben jij in staat om je perspectief te willen verbreden en een duik in het diepe te nemen?

